رواية عندما ياتى العوض الفصل السابع عشر والثامن عشر بقلم امانى سيد

 

رواية عندما ياتى العوض الفصل السابع عشر والثامن عشر بقلم امانى سيد 

رواية عندما ياتى العوض الفصل السابع عشر والثامن عشر بقلم امانى سيد 

البارت السابع عشر 

يحيى: طيب ليه مجوزتهاش حد من ولاد اخواتك 

عزت : لما تشوفها هتعرف ليه هى زمانها جايه 

يحيى: جايه ؟ هى عارفه انك جاى عايز تخلينى اتجوزها 

عزت : لأ طبعا سماء متعرفش حاجه خالص انا قايلها انى عزمها هنا على حاجه وعايز نتلكم مع بعض سماء بنتى كانت عايشه مع امها بره مصر امها مش مصريه تركيه وهى طالعه لمامتها وهى نقطه ضعفى الوحيدة وعشانها هعمل حاجات عمرى ماكنت اتخيلها 

وهما بيتكلموا دخلت عليهم بنت 

جميله جدا وهاديه ولبسها محتشم ووشها خالى من مساحيق التجميل

عزت : حبيبتي عرفتى تيجى بسهولة

سماء : اه يا حبيبي عندك شغل ولا ايه ممكن اقعد بعيد على ماتخلص 

عزت : لا ده ابن واحد صحبى يحيى اقعدى اعرفك عليه 

قعدت سماء على الكرسي جمب باباها

بص عزت ليحيى: دى سماء يا يحيى بنتى لسه متخرجه السنه دى من كليه زراعه كانت عايشه بره مع مامتها وجت هنا كملت دراسه 

يحيى: أهلا يا انسه سماء منوره اسيوط 

سماء: اهلا بحضرتك

يحيى: انا يحيى ٢٦ سنه خريج كلية زراعه برضو 

عزت وهما بيتكلموا تليفونه رن واستاذن منهم انه لازم يمشى يحيى بصله وعرف انه بيديله مساحة يتكلم مع بنته ويتعرف عليها 

يحيى: خلاص اتفضل يا عزت بيه وانا هخلص قهوتى واوصل انسه سماء

عزت : معلش يا حبيبتي بس حاجه مهمه ولازم امشى

سماء هزتله راسها : خلاص اتفضل وانا هتصرفى

يحيى: وانتى بقى دخلتى كليه زراعه ليه

سماء: انا بحب البلد هنا أوى بحب الارض والزرع بحب الحيوانات وطول عمرى نفسى يكون عندى مزرعه ابقى مسئوله عن كل حاجه فيها واستغليت وجود بابا هنا وبحاول انى امسك الشغل بداله فى الارض وبحاول اطبق اللى درسته 

يحيى: بس ازاى بعد ما عشتى فى تركيا والقاهره هتبعدى عن الرفاهية دى وتعيشى هنا والدخول والخروج هيكون محسوب عليكى

سماء: مين قالك كده انا حاسه انك انت اللى غريب عن البلد انا هنا بخرج بروح مولات اتصاحبت على ناس بقعد معاهم هحتاج ايه اكتر من كده وغير كده انا مش بحب السهر ولا بحب السفر

يحيى: معقول مابتحبيش السفر

سماء: أه مش بحبه بسبب السفر الكتير معرفتش اكون صداقات كنت طفله وحيده كل اما اصاحب حد بعد فتره اسيبه وامشى عشان كده كان صعب عليا تكوين علاقات او صدقات عشان كده بكره السفر عايزه استقر عشان كده لما خلصت كليه جيت انا وماما نعيش هنا مع بابا وانا قررت انى مش هسافر تانى

يحيى: ربنا معاكي معنى كده انك مش مرتبطه

سماء: لأ وانت

يحيى: مش خاطب ومش متجوز 

سماء: بس ده مش معناه انك مش مرتبط ممكن تكون بتحب حد معجب بحد 

يحيى: كلامك مظبوط 

وبعدها يحيى توه فى الكلام واتكلم معاها فى مواضيع مختلفه

سماء: ياه الوقت اتاخر انا لازم امشى 

يحيى: طيب اتفضلى اوصلك

سماء: لا مايصحش انا هاخد عربيه 

يحيى: اتفضلى يا انسه باباكى سابك معايا امانه اتفضلى لازم اوصلك 

يحيى بقى يقارن فى سره بينها وبين يسر 

يسر عايزه تكون مستقبل قويه مستقلة مش بيهمها حد حقانيه 

انما سماء هاديه رقيقه عايزه استقرار واسره عايزه تحس بامان 

اوف هو انا كنت ناقص وازاى دى تبقى بنت عزت 

وصل البيت وكان باباه قاعد في المكتب 

دخل يحيى وقعد قدام باباه بدون اى كلام

ريحان: مالك سرحان فى ايه 

يحيى: بفكر في حاجه كده

ريحان: هو عزت كان عايزك فى ايه ومخليك جاى مسهم كده

يحيى: كان عايز يجوزنى بنته

ريحان قام قعد على الكرسي اللى قدامه : وبعدين 

يحيى: قالى انه مش هيترشح للمجلس مره تانيه ومش بس كده ده هيعلن عن دعمى كمان 

ريحان: وانت محتاج منه انه يعمل كده

يحيى: لأ طبعا وانا لو مدخلتش بحب الناس واعمالى مش عايز ادخل 

ريحان: طيب مارفضتش ليه

يحيى: بنته جت قاعدت معانا

ريحان: بيدبسك

يحيى: لالالالالا بنته حاجه تانيه خالص واضح عليها ومتعرفش اهلها كويس 

ريحان: وانت بتفكر فيها بتفكر توافق 

يحيى: مش عارف انا اتكلمت معاها 

وحكاله الحوار اللى دار بينه وبينها 

ريحان: مممممممم هى لفتت انتباهك

يحيى: اه حاسس انى مشتت 

ريحان: بص يا يحيى فكر كويس وشوف انت عايز ايه أيا كان ده هيكون اختيارك وانت اللى هتتحمله 

انت واقع بين اتنين عكس بعض يسر زى النار عندها عقده من تجربه مامتها ودى حاجة لازم تبقى عارفها 

وبرضه سماء زى الميه الراكدة عندها عقده من التشتت بتخاف تقرب من حد وعايزه تفضل فى مكان واحد 

فالاتنين بالنسبالك مش هيكونوا ساهلين وعكس بعض انت ادرى بقى 

يحيى: انا عارف ده عشان كده بفكر انا اصلا كنت هقوم واسيبه وامشى لكن اتفاجئت ببنته 

فكر وجهز نفسك بكره عشان المشوار اللى اتفقنا عليه

يحيى: عارف انت انت عايز ايه

ريحان: الخبره بتفرق انا بابا يالا

وسابه وطلع غرفته 

تانى يوم قام ريحان لبس وكان نازل شافه يحيى

يحيى: رايح فين بدرى كده معادنا بليل 

ريحان: خليك في حالك وسابه ومشى 

راح ريحان لمحل دهب واشترى لزليخه طقم دهب كامل 

كوليه باسوره كبيره بخاتم ودبله وراح اشترى ورد وشكولاته انواعها غاليه وراح للبيت لبس وجهز كانت صحر ويحيى لبسوا وجهزوا 

خرجوا كلهم راحوا عند بيت زليخه واستقبلهم زاهر 

زاهر: اهلا اهلا ريحان بيه

ريحان: ازيك يا استاذ زاهر طالما انت مصمم على بيه دى يبقى نمشيها رسمى 

زاهر : هههههههههههه اتفضل اتفضل نورتنا 

دخلوا فى غرفه المجلس

ريحان: انا جتلك من فتره وعرفتك عن نيتى فى الارتباط من اختك وانا حالياً جاى عايز اتقدم رسمى 

زاهر : ده شرف لينا طبعا وانا عن نفسي موافق نسأل زليخه

زاهر : يا ام محمود ( مديحه ) نادى على زليخه 

خرجت زليخه

زاهر: تعالى اقعدى يا أم وائل . دلوقتي ريحان بيه جالك وطالب ايدك موافقه

زليخه: اللى تشوفه يا زاهر 

ريحان: يبقى على خيره الله الاسبوع الجاي كتب الكتاب والدخله إن شاء الله

زاهر: كده مش هنلحق نجيب ولا نعمل حاجه ليه الاستعجال ده 

ريحان: فين الاستعجال ده احنا نعرف بعض بقالنا عمر يا زاهر مش لسه هنسال على بعض ثانيا البيت عندى جاهز وانا بكره هاخدها تختار العفش اللى يعجبها واى حاجه تقولها تتجاب فورا انا مش لسه شاب بكون نفسى 

زاهر : خلاص اللى تشوفه على خيره الله

زليخه: بس انا لسه هكلم ولادى واعرفهم 

ريحان: بصى عيد ميلاد صحر كمان يومين هنعمله في القاهره وعدى على ولادك اتكلمى معاهم 

زليخه: على خيره الله 

ريحان طلع علبه الدهب : اتفضلى يا عروسه

زليخه: ايه ده

ريحان: دى هديه ليكى بمناسبة قرايه الفاتحة

زليخه: لبستها وهى مبسوطه وحاسة انها ملكت العالم وربنا عوضها عن التعب اللى شافته

بس من جواها كانت خايفه من ردت فعل اولادها 

تانى يوم اتصلت زليخه على اولادها وعرفتهم انها جايه عشان عايزاهم في موضوع مهم وكلمت يسر انهم هيعملوا عيد ميلاد صحر فى القاهره وانها تحضر هى ورولين

عدى يومين وريحان وصل زليخه الاول عند ولادها وبعد كده راح على الشقه عشان يكمل تجهيزات مع الشركة اللى بتنظم عيد الميلاد ويحيى عزم ناس من الشركه وعزم عزت وبنته فى عيد الميلاد

زليخه كانت قاعده عند وائل ومعاها ولادها كلهم 

زليخه: انا جماعكم انهارده عشان اعرفكم انى هتجوز اخر الأسبوع

ياترا رد فعل اولادها ايه 

ياترا يحيى قلبه هيكون مع مين وهل هو البطل ولا هيكون فى بطل تانى قصاده 

عايزه اشوف احلى تفاعل عشان اللى جاى هتكون احداث اقوى واحلى

البارت الثامن عشر 

كانت زايخه قاعده وسط اولادها 

زليخه: انا هتجوز 

قام وائل من مكانه مخضوض : ده اللى هو ازاى

زليخه: هروح عند المأذون مع الإنسان اللى هتجوزه ونكتب الكتاب وبعدين اروح اعيش معاهم فى بيته 

وائل: أنا مش موافق لو عايزه تتجوزى ارجعى لبابا ونعيش سوا 

زليخه : انا منستش اللى ابوك عامله معايا وسامحته عشان حالته الصحية وانتوا انما دلوقتي لأ انا ببلغك يا وائل باللى هعمله واظن انت لما ابوك عمل كده قبل ماتكلمتش معاه بالعكس قلتله حقك انما انا جاى دلوقتي تحاسبنى ليه انا بكبر ومحتاجة سند تقدر تقولى يا وائل انت تعرف انا بصرف منين ولا عايشه ازاى ولا حتى سالتني لما كنت عند خالك كنت عايشه ازاى

وائل كلمها أثر فيه ومالقاش كلام يقوله راح سابها ومشى وكانت نرجس قاعده

نرجس: حقك عليا يا طنط انا هكلمه ماتزعليش وسابتها ودخلت ورا وائل 

يسر : انا موافقه يا ماما ربنا يوفقك ويقدر يعوضك وقامت حضنتها ورسمت باسمه بالغصب على وشها 

رولين: انا غلطت مره ومش هكررها تانى بس طالما انتى مرتاحه كده يبقى تمام 

زليخه: انا عايزاكوا تيجوا تعيشوا معايا انتى واختك بس طبعا بسبب حاله والدكم الصحية للاسف مش هقدر اطلب منكم كده 

يسر: ربنا يشفيه ويعافيه

عند نرجس ووائل 

نرجس: ينفع اللى عملته مع مامتك ده ليه يا وائل مصر تزعلها

وائل: مش بالع فكره انها تتجوز دى واحد تانى خاليها عايشه معانا واللى عايزاه اجبهولها 

نرجس: سيبها تعيش اللى نفسها فيه وخليك سندها يا وائل خلاص هى اختارت سبها وربنا يجعله عوض ليها 

اقف معاها وخليك وكيلها واثبتلها انك سندها ويوم ماجوزها يزعلها خليها تلجالك هى هتلجا لمين غيرك بلاش نكرر الغلط

وائل: صح عندك حق

نرجس: طيب يلا اخرجهلها بقى وراضيها 

خرج وائل لمامته بره ورسم على وشه ابتسامه 

مبروك يا ماما بس انا عايز اتعرف عليه وإن شاء الله هكون وكيلك ولو فى يوم بس فكر يزعلك انا موجود

يسر : هو احنا هنستنى لما يزعلها بصى يا زوزو لو بس فكر فكر يزعلك انا موجوده هرفعلك عليه قضيه ايه اخليه يلف حوالين نفسه 

زليخه: قادره وتعمليها 

كلهم ضحكوا عليها

رولين: عارفه يا يسر انتى ماتنفعيش تتجوزى انسان عادى زينا كده لو قالك هاتى بوسه هترفعى عليه قضيه تحرش 

وائل: اختك عايزه واحد قادر 

يسر: لا يا خفه منك ليها انا عايزه واحد يتقى ربنا واحد مش عينه زايغه واحد الاقيه فى ضهرى مش انا اللى ابقى فى ضهره واحد يكون عارف هو عايز ايه من الحياه مش لسه بيفكر واحد طموح مش مهم غنى فقير المهم انه يكون عارف هو عايز ايه ولما يتجوزنى يكون عارف انه خلاص لقى نصه التانى ومافيش حاجه اسمها نص تالت عشان يتجوز عليا مش واحد بعد سنتين تلاته يزهق يقولى اصلى حبيت واحده تانيه ولا واحده تانيه عجبتنى عايزه واحد راكز كده فى نفسه مش اى واحده تبصله يريل عليها 

وائل: وانتى يا خبره هتعرفى ازاى 

يسر : مالكش دعوه يا خفيف وبصت لنرجس ربنا يعينك انتى مستحملاه ازاى ده 

نرجس: لا والله وائل طيب ومحترم وبيراعى ربنا فيا ومابيزعلنيش 

يسر : الله يهنى سعيد بسعيده 

وائل مسك ايد نرجس وباسها ربنا يخليكي ليا بصى يا يسر واتعلمى بدل مانتى راعبه نص رجاله الحاره كده وعامله فيها المفتش كرمبو

المهم يا ماما انا عايز اشوف العريس ده بقى واتكلم معاه

زليخه: بكره عيد ميلاد بنته وهيعمله هنا هنروح بكره باذن الله عيد الميلاد واتعرف عليه براحتك

طلعت زليخه بعد كده سلمت على زكى ونزلت تانى ويسر طلبت منهم يخبوا عليه موضوع جواز مامتهم نظرا لسوء حالته الصحية

باتت زليخه عند وائل وتانى يوم كلهم لبسوا وجهزوا وراحوا عيد الميلاد 

دخلت زليخه ومعاها اولادها واستقبلهم ريحان ويحيى وبعديهم كان زاهر ومراته 

( ريحان بعت عربيه جابتهم ) 

رولين راحت وقفت مع صحر واديتها هديه عيد ميلادها وبرضو يسر وفرحت صحر بالمفاجاه وكانت رولين طول الوقت واقفه مع صحر وبتهزر وتضحك معاها 

ووائل كان واقف مع ريحان بيتكلم معاه وبيتعرف عليه وزاهر ومراته كانوا واقفين مع زليخه 

يحيى راح وقف مع يسر 

يسر : الهديه جاهزه معايا في العربيه بتاعت وائل تحب تنزل تاخدها 

يحيى: اه يلا ننزل نجيبها نزل وائل مع يسر وجابوا الهديه بتاعت صحر 

كانت عباره عن بوكس كبير فى جميع انواع الخرز والمقص خيوط مختلفه بانواع مختلفه 

ويسر جبتلها لوحه اسمها الماس بتحيب الخرز وتلزقه على اللوحه جابتهولخا بجميع مستلزماته 

يسر : بص الحاجات دى هتخليها تبتكر وتشغل دماغها اكتر من الانترنت والتابلت 

يحيى: عندك حق انا كنت بفكر اجبلها تاب جديد بس قلت هو طول الوقت اصلا ماسكه واحد مش عايز اسحلها اكتر 

وهما بيتكلموا وصل عزت وسماء وشافهم يحيى واستاذن من يسر عشان يستقبلهم 

يحيى: أهلا وسهلا يا عزت باشا

عزت : أهلا بيك يا يحيى عامل ايه

يحيى: بخير الحمدلله . ازيك يا انسه سماء

سماء: الحمد لله انا بخير

يحيى: طيب اتفضلوا اتفضلوا مايصحش نقف كده واخدهم وطلع ونسى يسر 

يسر استغربت قله ذوقه معاها المفروض نزلت معاه كان قالها انه طالعةاو على الاقل عرفها على الناس اللى كانت معاهم 

يسر لنفسها : انت انسان قليل الذوق بس انا هكمل عيد الميلاد عشان خاطر صحر وماما مش عشانك 

طلعت يسر  ووقفت مع صحر واديتها هديتها وعجبتها جدا وقالتلها انها كان نفسها فيها بس ماكنتش تعرف تجبها منين وازاى

فضلت يسر تتمشى فى عيد الميلاد شويه تقف مع اخوها وريحان وحبه مع مامتها وخالها وبصت على يحيى لقيته واقف مع سماء بيهزر ويضحك 

سماء: ممكن اشوف اختك عشان اديها هديتها 

يحيى: اه طبعا اتفضلى واخدها وعرفها على صحر 

سماء: ازيك يا صحر عامله ايه كل سنه وانتي طيبه 

صحر : وانتى طيبه وبتبص لوائل عشان يعرفها هى مين 

وائل: دى انسه سماء بنت عزت بيه معانا من البلد وجولك مخصوض 

سماء: اتفضلى حبيبتي دى هديه حلوه اوى هتعجبك وخصوصاً لما تجمعيها وعايزاكى تبقى تقوليلى رايك فيها لما تخلصيها 

( سماء دخلت اكونت يحيى وبعدين جابت اكونت صحر واختارت صوره ليها وكبرتها وبعدين عملتها بازل عشان ضحر ترجع تجمعها تانى ومعاها برواز صغير بينور فى نفس الصوره البازل عشان يساعدها في تكوينها وكانت حطاها في علبه كبيره هى اللى عملاها بنفسها ومزيناها بنفسها ) 

واثناء حديثهم دخل عليهم مهران

(صاحب يحيى اتعرف عليه عن طريق واحد صحبه بس مهران ظابط وكانوخدوم جدا وساعد يحيى فكذا حاجه ومن ساعتها بقوا صحاب )؛

دخل مهران وضرب يحيى على ضهره يحيى :  بوجع الايد دى انا عارفها وبص لمهران 

يحيى: حبيبى وحشتنى نفسى مره تدخل داخله هاديه حرام عليك ضهرى 

مهران: انشغ  يلا فى ايه هو اومال لو قلتلك تعالى ماتش مصارعه هتعمل ايه

يحيى: يا عم سبنى في حالى أنا راضي بنفسى كده

مهران: خلاص ماترجعش تعيط  . وبص لصحر . بنوتتنا الحلوه كبرت وبقت انسه اهيه

صحر : مهران ازيك وحشتنى اوى من ساعت مابطلت تخرجنى معاكوا وانا مبقتش اخرج بتسبنى ليحيى يخرجنى وطبعا مش هقولك على خروجاته

مهران : مولات وكافيهات طبعا

صحر : مابيعرفش غيرها ممل

مهران غمزله على سماء

يحيى: دى سماء ينت عزت بيه العضو فى مجلس الشعب

ده مهران صحبى وعشره عمر من ايام الجامعه رغم انه ظابط بس جدع 

مهران وقف معاهم شويه وبعدين سابوا وقالوا هروح اشوف حاجه اشربها 

وهو ماشى قابل يسر وخبط فيها 

يسر بصتله : ينفع كده العصير وقع عليا

مهران: عادى ماخدتش بالى 

يسر : لا اسمها اسف ماخدتش بالى وانا اقبل او ارفض اسفك  مش عادى انك تخبطنى وتدلق العصير عليا 

مهران: يا ستى دى كوبايه عصير مش كوبايه ميه نار وبعدين لو زعلانه على الفستان اجبلك غيره 

يسر : وانت تعرفنى منين عشان تبعتلى غيره ومين قالك انى بقبل العوض أصلا

مهران : ياستى اللى غلط يصلح غلطه وطالما انتى شايفه انى غلطت يبقى اصلح غلطى واجبلك واحد 

يسر : طللما عرفت انك غلطت يبقوا قولى اسف مكنتش اقصد 

مهران بصلها بابتسامه وعجبه ثابتها وهى بتتكلم وطريقه اقناعها انها صح 

مهران: انا اسف يا استاذه اسمك ايه

يسر : يسر اسمى يسر وعموما تمام حصل خير 

مهران: انتى محاميه

يسر : عرفت منين 

مهران بضحك : خمنت اصرارك على ان اعتذر وانك عماله تبررى الموقف من غير ماتزهقى او تسيبينى وتمشى خلانى اخمنو

يسر: اه محاميه تحت التمرين

مهران: انا المقدم مهران موسى ومدلها ايده . اتشرفت بمعرفتك 

يحيى كان واقف بعيد وشايف يسر واقفه مع مهران و كان مستنيها تخلص كلام معاه عشان يعتذرلها انه نسيها وسابها وطلع لكن لقى وقفتها طولت مع مهران فحس بغيره وانه اتضايق من وقفتهم مع بعض فاستأذن سماء وراح ليهم كانوا وقتها خلصوا خناق وبيتعرفوا على بعض

ملحوظه

يسر مش اقل جمال من سماء هما الاتنين حلوين الاختلاف في الطبع فقط 

تفتكروا يحيى غار ليه على يسر ؟؟

تكملة الرواية بعد قليل