عائشة: بابا.. انا موافقة.
منصور بهدوء: متأكدة من قرارك يا عائشة؟
عائشة: أيوه يا بابا انا من وقت الموضوع ما حصل وانا بصلى استخاره، والحمد لله حاسة براحة ومتطمنة.
منصور: على بركة الله يا بـ.ـنتى
سحر بفرحة: مبـ.ـارك يا قلب أمك، وإن شاء الله يكون زوج صالح ليكى.
عائشة: اللهم آمين يا ماما.
مازن: هتبقى عروسة قمر يا قلب اخوكى.
عائشه ابتسمت بهدوء ومردتش عليه وفضلت تفكر هل فعلا هتبقى عروسة قمر زى م بيقولوا وهتعيش. حياة هادية ودافية زى ما كانت بتتمنى ولا هتكتب نهايتها مع الشخص. ده بإيدها؟!
عمر: طيب انا هروح ل محمد بنفسى وابلغه وانتو جهزوا الدنيا هنا بس زى ما اتفقنا الى يسأل على محمد نقول انه مهندس زميلى وشاف عائشة واتقدm تمام.
الكل: تمام.
عمر: هاخدك معايا نجيب فستان ونجيب اللى ناقصك
مازن: لا يا عم الحاجه دى عليا انا انت روح لمحمد دلوقتى وارجع عشان نشوف هنعمل ايه.
عمر: تمام، اكمل فطار واتحرك
عائشة قعدت معاهم وهى بتحاول تتأقلم انها خلاص كلها كام ساعة وتبقى على ذمة شخص كل اللى تعرفه عنه اسمه، كان نفسها تقعد معاه رؤية شرعية وتسأله وتتعرف عليه زى ما كانت بتقرأ فى الروايات وبتتمنى ولكن ( قدر الله وما شاء فعل)
عائشة فى نفسها: يا رب انا راضية بكل حاجه بتحصل لانى عارفه انها من تدابيرك، يا رب ارزقنى خيره واكفينى شره يا رب.
وهما قاعدين قاطع دخولهم بـ.ـنت ووالدتها
مازن بهدوء: يا فتاح يا عليم يا رزاق يا كريم، لحقنا
عائشة بصت على الباب لقيت ندى بـ.ـنت عنها ووالدتها (سوسن)
(ندى عندها 28 سنة، شعرها بنى متوسطة الطول، بتكره عائشة لحب اخواتها ليها ووالدتها ووالدها وان الكل بيحب عائشة وبيشكر فى ادبها واخلاقها عنها ودايما بتحقد عليها وشايفه نفسها الاجمل منها).
(سوسن والدة ندى ومرات عم عائشة، بتكره سحر لانها شايفه انها خـ.ـطـ.ـفت منصور منها وانها اتدبست ف اخوه عشان عايزه تبقى جنبه وزرعت الشر جوه بـ.ـنتها).
قامت عائشة رحبت بيهم ودخلوا جوه وقعدوا على السفرة معاهم بعد م الكل رحب بيهم.
ندى: عاملة ايه يا عائشة فى الكلية
عائشة: الحمد لله يا ندى الامتحانات قربت ادعيلى
ندى: والله انا ماعارفة جايبه و.جـ.ـع الدmاغ لنفسك ليه م كنتى وقفتى تعليم وقعدتى ملكة فى بيتك كل اللى حواليكى يخدmك زيي كده
عائشة: كل واحد ادرى بنفسه بقى يا ندى انا شوفت نفسى فى المكانه دى وحابة التعليم غيرى لا
ندى بهجوم: قصدك ايه؟
عائشة: ولا اى حاجه انا برد على كلامك
ندى: وماله
سوسن وهى بتهدى الاجواء: احم، ندى متقصدش يا عائشة هى بس حبت تفتح معاكى كلام
عائشة: انا متكلمتش يا طنط والله.
ندى: وانت يا عمر مش ناوى تفرحنا بيك؟
عمر بهدوء: ان شآء الله قريب، اما اطمن على عائشة
ندى بسخرية: وهى عائشة حد يبصلها باللى عملاه ف نفسها ده، دانا بحسها راجـ.ـل والله واحنا ف الشارع
مازن: مهى فعلا راجـ.ـل وهى ف الشارع عشان مش. كل من هب ودب ييجى ويتكلم معاها، واحدة ماشية فى الشارع وعارفه حدودها وملتزمة بشرع ربنا والكلام اللى نازل فى القرآن ووصية الرسول صلى الله عليه وسلم ، والا كانت هتبقى ساهلة لأى حد معدى
ندى بغـ.ـيظ: هه حامى الحمى اتكلم اهو
سحر: مالك يا ندى انتى جاية تقولى شكل للبيع وخلاص، احترمى عمك ع الاقل اللى قاعد هو وامك وانا
ندى: مقصدش يا انطى احنا بـ.ـنتكلم بس
عمر بهمس لعائشة: انطى هه يرحم اهلك
ضحكت عائشة على كلام عمر وسكتت اما لقيت ندى مركزه معاهم.
عمر: احم، طيب هقوم انا اعمل اللى قولتلكم عليه وانت يا بابا لو كنت هتعزم حد روح ومازن خلص مع عائشة عشان نظبط البيت هنا
عائشة: ابيه عمر، ينفع لو تقوله بكره، احنا مش هنلحق نعمل كل ده انهارده، وكمان عشان نعزم الناس مش معقول هنقولهم انه انهارده
ندى: متفهمونا فيه ايه
مازن بسخريه: اصلى كتب كتاب عائشة انهارده، عقبالك يا ندى
ندى: ايه ده كتب كتاب مرة واحده ومن غير ما نعرف؟
منصور: جات فجأه يا بـ.ـنتى عائشة لسه اللى قايله ردها الصبح ف يدوب هنجهز
عمر: خليها انهارده يا عائشة واحنا هنلحق نعمل كل حاجه اطمنى.
سحر: خدى والدتك واطلعى ارتاحوا يا حبيبتى فى الاوضه فوق، لحد م نجهز المكان
ندى: لا ارتاح ايه، ده ليله عائشة برضو انا هطلع اغير وانزل اساعدكم
وطلعت هى ووالدتها فوق
ندى وهى بتقفل الباب: شوفتى يا ماما، بقى دى تتجوز قبلى
سوسن: الموضوع ده مش داخل دmاغى يا ندى، اكيد فيه حاجه
ندى بخبث: عندك حق يا ماما والا مكنش حصل كتب الكتاب فى يوم وليله
سوسن: خلينا نرتاح عشان نعرف نمخمخ ليهم
ندى: ايوه عشان نعرف مين اللى هياخدها ده.
==============
فى البيت تحت، كان الكل بينضف وبيشتغلوا بايديهم وسنانهم
الخدامة(اعتماد) : ست سحر انا لازم امشى كلمونى من البيت قالولى ان امى تعبانه
سحر: طيب روحى انتى وخدى دول ولو احتاجتى حاجه قوليلى
اعتماد: خيرك سابق يا ست سحر وانا من النجمة ان شآء الله هكون هنا
سحر: خليكى جنب امك ومرتبك زى ما هو، ولو انى مكنتش احب تسيبينا فى يوم زى ده لكن زى بعضه
اعتماد: ان شآء الله هكون موجوده فى الليله الكبيرة واحنا عندنا كام ست عائشة برضو
سحر: يا رب ان شآء الله، يلا روحى عشان كمان الحق اجهز القعده زمان المأذون والحج هييجوا
اعتماد: مأذون؟!
سحر: مالك يا بت كتب كتاب عائشة انهارده انجزى انتى بس عشان متتأخريش على امك
مشيت اعتماد وسحر قعدت تنضف مع البنات
==========
عند محمد فى الشغل
كان قاعد فى الشغل ودخل عليه العسكرى يبلغه ان عمر مستنيه بره
اتنفض محمد من مكانه: خليه يدخل بسرعه
دخل عمر وجرى محمد عليه
محمد: عمر، فيه ايه، عائشة بخير قصدى الانسه عائشة كويسه؟
عمر: احم، كويسة يا محمد، انا بس جاى ارد على طلبك
هدى محمد شوية وقعد قصاد عمر وطلبله قهوه
محمد: خير يا عمر، ردكم ايه؟
عمر: بص يا محمد احنا مرضيناش نغـ.ـصـ.ـب عليها وسبناها بحريتها ايا كان قرارها ايه وكمان بابا بالذات فضل يقولها فكرى مره واتنين وعشرة
محمد بيأس: رفضت مش كده؟
عمر: بص هو الحقيقة، مستنيينكم انت والحج والحجه انهارده فى معادنا
محمد بغباء: هعمل ايه يعنى مهى رفض…، احلف يا عمر
عمر بضحك: والله وافقت يا عم
حـ.ـضـ.ـنه محمد من فرحته بالخبر
محمد: ياخى نشفت ريقى
عمر: والله يابنى من اول يوم جيت فيه وانا شكيت انك بتحبها، وانهارده اتأكدت انك بتعشقها اضعاف ماكنت بتمنى حد لاختى يحبها، حافظ عليها يا محمد انت هتاخد حته من روحنا كلنا، اينعم انا مدخلش عليا حوار انك عايز تتجوزها عشان المراقبة بس اهو مشيت للآخر
محمد: اه يا عمر، انا مهما احكيلك مش هقدر اوفى ولو 1٪من حبى ليها، بص خلينى اكتب عليها الاول عشان اعرف اتكلم
ضحك عمر وقام: طيب يا سيدى مستنيينكم انهارده فى البيت بعد العشاء ان شآء الله
محمد: ليه مش دلوقتى يا عم
عمر: ياد اجمد مش كده
ضحك محمد وحـ.ـضـ.ـنه ومشى عمر، ومحمد. اخد اذن وروح البيت وبلغ اهله باللى حصل
حمزة: على بركة الله
مريم: الف مبروك يا حبيبى، ربنا يجعلها زوجة صالحة ليك، شوقتنى اشوفها من كلامك يا محمد والله.
محمد: والله يا حاجه انا اللى نفسى اشوفها
حمزه: امسك نفسك يا سيادة المقدm كلها كام ساعة وتشوفها
مريم: يلا بقى انزل هات حاجات نروح بيها وهاتلها شبكتها وانا هنزل معاك استنى
جات ريم من وراهم: وانا روحت فين يا ست ماما، حدش هينزل مع مودى غير
قام محمد ومسكها من قفاها: قولتلك مية مرة بلاش الكلمة دى
ريم: طيب هتاخدنى معاك
محمد: امرى لله، روحى البسى يلا
ريم: فوريرا.
طلعت ريم تلبس ومحمد قعد مع والدته اللى فضلت تمليه يجيب ايه وهو بيكتب بحب وسعادة.
===========
فى المول
عائشة: يا مازن بقى، ده سابع محل ندخله وانت مش عاجبك حاجه، انا زهقت يا عم
مازن: بت بت مش عشان خلصتى حاجتك هتتعبينى
عائشة: يعنى انت واخد بالك اهو انى خلصت وبلف معاك عشان ندور على قميص ليك
مازن: وانا اى حد يا بـ.ـنتى دانا اخو العروسة.
عائشة: اذا كان العروسة نفسها مخدتش الوقت ده كله، انجز الله يهديك انا ورايا مواويل فى البيت
مازن: حاضر يا ست المتصربعة، اللى يشوفك يقول انك واخداه عن حب وانتو هتتجوزوا صدفة اصلاا.
عائشة: تصدق يا مازن، انا مش عارفه ليه حاسه بكميه الراحه دى، ومبسوطة وف نفس الوقت خايفه
مازن: بصى طبيعى انك تحسى بكل ده انتى داخله على حياة جديدة شخص انتى مت عـ.ـر.فيهوش ولسه هتكتشفيه، الطبيعى انك تبقى خايفه بس طالما مرتاحه وربنا مسهل فى. كل الامور يبقى ليه القلق نفرح يا حبيبتى واللى ربنا عايزه هيكون
عائشة: ونعم بالله، انجز بقى خلينى اجهز لقرة عينى.
مازن: اللهم صلى على النبى بدأنا يا ست عائشة
محمد من وراه: عليه افضل الصلاة والسلام.
مازن: اهلااااا بالعريس
محمد بابتسامة: عامل ايه يا مازن
مازن: بخير الحمد لله
محمد: احم، ازيك يا انسة عائشة
عائشة بخجل: الحمد لله بخير.
مازن: ايه يا باشا جاى تعمل تعمل ايه هنا
محمد بمرح: ابدا يا سيدى بيقولوا انى عريس ف لازم اجهز
مازن بضحك: وماله يا باشا حقك.
محمد: طيب هو انا بصراحة كنت هجيب الدبل والشبكة بالمرة معايا دلوقتى ف بما ان الانسة عائشة موجوده ف تعالى اختارى الى يعجبك
عائشة بصدmة: لا لا لازمته ايه كل ده، انا مش عايزه حاجه هى الدبله وحلو اوى كده
مازن: ملوش لزوم يا محمد.
محمد: ياسيدى انتو مالكم انا بجيب هدية لمراتى المستقبليه الاه ناس عجيبة
عائشة اتكسفت من جملته وحست بفرحة شـ.ـديدة فى نفس الوقت
قاطع كلامهم صوت ريم من وراهم
ريم: الله الله يا حضرة الظابط لاطـــعـــنى فى المحل وواقف هنا
محمد باحراج: احم، ريم اختى، وكمل وهو بيجز على سنانه: تعالى يا ريم سلمى على عائشة
ريم: اهلا وسهلا.
سلمت على عائشة واكتفت بهز دmاغها مع ابتسامه لمازن
محمد: عائشة تبقى المدام كمان كام ساعة يعنى
ريم: بتهزززززر، لا دانا اسلم بعشم بقى
وحـ.ـضـ.ـنت عائشة بمرح واتعرفت عليها.
بعد فترة مشيوا لمحل المجوهرات بعد ما مازن كلم والده واخد رأيه ووافق انهم يروحوا.
فى المحل..
محمد: السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
بشير: وعليكم السلام، اهلا وسهلا يا محمد باشا نورت المحل
محمد: منور بصحابه، احم انا كنت جاى انا وخطيبتى نختار الشبكة فعايز حاجه منزلتش لحد قبل كده
بشير: غالى والطلب رخيص، والف مبروك يا محمد باشا
سابهم ودخل جوه يجيبلهم طلبهم
مازن بغمزة: دانت معروف بقى.
محمد بغــــرور مصطنع: عيب عليك دانا مفيش محل ميعرفنيش
ريم: متتنفخش اوى كده المحل ده اصلا بابا بيتعامل معاه وهو عارفك عشان بابا لا اكتر ولا اقل
ضحك الكل على منظر محمد.
محمد: الله يكسفك يا بعيدة، المهم انسة عائشة اختارى اللى عايزاه وملكيش دعوة بأى حاجه
عائشة بهدوء: ملوش لزوم حضرتك انا قولتلك هختار الدبله وبس.
محمد: اتكلم انت يا مازن بالله عليك
مازن اخد عائشة على جنب: بصى متكسفيهوش اختارى فى المعقول يعنى دبله وخاتم مثلا او انسيال فهمانى.
عائشة: حاضر يا مازن
ورجعوا تانى ليهم كان بشير جابلهم تشكيلة حلوه
اختاروا الدبل واختارت عائشة خاتم رقيق جدا عجبها واكتفت بكده
ريم: طيب هاتلنا بقى تشكيله انسيالات.
عائشة بهمس لريم: ملوش لزوم
ريم: بس يا بت.
جابلهم الحاجه ولفت نظر عائشة انسيال رقيق جدا متدلى منه نجوم رقيقة، شاورت عليه وعجب محمد وريم كمان واختاروه.
وقف محمد يحاسب على الحاجه وعائشة كانت بتتفرج على الاكسسوارات فى قسم الفضه ولفت نظرها سلسلة نازل منها فراشة لونها ازرق وفيها فصوص بيضا عجبتها اوى ولفت عشان تقول لمازن لقيته مش موجود، اتحرجت تسال الراجـ.ـل على سعرها عشان محمد ووقفت تتاملها وبس
حاسب محمد وخرجوا من المحل.
مازن: طيب يادوب نروح احنا بقى عشان عائشة تلحق تجهز
محمد: تمام، نتقابل بليل بقى.
ومشيوا كل واحد على بيته.
==================
مر الوقت بسرعة وجه الليل وجه اهل محمد والماذون ومعظم الناس اللى عزمهم منصور وعمر.
فوق كانت عائشة بتجهز ومعاها نور.
نور: بقى اكون انا اخر من يعلم يا ست عائشة
عائشة وهى بتلف الخمار: والله يا نور جه فجاة الموضوع زى ما حكتلك اصلا انا لحد دلوقتى خايفه انا معرفوش بس للضرورة احكام
نور: بت يا عائشة افرحى وسيبى بكرة على ربنا متفكريش فى اى حاجه ومتقيديش نفسك ومشاعرك هو عمر واحد بنعيشه فليه نعـ.ـذ.ب فى قلبنا ونفسنا.
عائشة: يا رب، ها ايه رأيك كده
بصتلها نور بتقييم: قمر وربى، بس ناقص حاجه
عائشة وهى بتبص فى المراية: ايه اللى ناقص الخمار مش مظبوط اظبطه ولا ايه؟
نور: تؤتؤ، حبة ميكب الدنيا هتبقى قمر
عائشة: لا لا لا انسى مستحيل انا كده قمر، مش هحط حاجه انتى عارفة رايى متحاوليش.
نور: على راحتك طيب حتى روج خفيف
عائشة: لا روج ولا مسكرة، وبعدين انتى قاعدة معايا ليه متنزلى تحت تشوفى عمر ومازن ظبطوا الدنيا ازاى من ساعة م رجعت وانا محبوسة فى الاوضة مش راضيين يخرجونى
نور: مهو للاسف اخوكى مش راضى ينزلنى انا كمان، شكرااا
عائشة: متحمسة اشوف عملولى ايه اكتر من حماسى لكتب الكتاب
ضحكت نور عليها وحـ.ـضـ.ـنتها بسعادة.
ونكمل بكرة
#صدفة_العشاق
بقلم: عهد عامر
==========
ترااااا مفاجأة…
الفصل السادس
كان قاعد منصور مع حمزة ويزن ومحمد، وبعيد عنهم بشوية كانت قاعدة سحر وريم ومريم وندى ووالدتها اللى واخدين جنب بعيد عنهم.
سحر: والله يا مريم ربنا يعلم حبيتك اد ايه
مريم: القلوب عند بعضها يا سحر، وان شاء الله عائشة هتكون زى ريم بـ.ـنتى واكتر.
سحر: ده العشم برضو يا مريم.
ريم: بس يا طنط الشباب ابدعوا فى المكان، انا مشوفتش تصميم بالروعة دى بجد
سحر: عمر هو اللى صمم المكان ومازن والعمال ساعدوه اومال طبعا دى عائشة مش أى حد.
مريم: ربنا يديمهم لبعض
امنت سحر وريم على دعائها وبقيت ندى بتبص ليهم وللمكان بحقد انه ازاى عائشة الاصغر منها تتخطب قبلها، اه هى اتخطبت قبل كده واتجوزت كمان ومنفعتش بس برضو مش عايزة حد يبقى احسن منها
سوسن: هدى نفسك الكل بيبص عليكى اتعاملى عادى وهنخطط لحاجه بعدين، مانا مستحيل اخلى سحر وبـ.ـنتها ينتصروا عليا
ندى: شوفتى شكل عريسها يا ماما ولا اهله، عجباه على ايه نفسى اعرف، دى لا شكل ولا لبس حتى
سوسن: خليهم يشبعوا ببعض الشاطر اللى يضحك فى الآخر.
عند الرجـ.ـا.لة.
محمد كان قاعد بين يزن ووالده
يزن: مبـ.ـارك يا صاحبى
محمد بسعادة: الله يبـ.ـارك فيك يا يزن، انا حاسس ان قلبى هيقف من كتر الفرحة ( والله يا محمد يا بنى انا اللى فرحنالكم ولا كانه كتب كتابى).
عمر وهو بيحط ايده على كتف محمد: ايه يا عريس مأبدتش رايك فى المكان
محمد وقف: والله مفيش احلى من كده، ماشاء الله عليك يا عمر فنان فنان مش هزار.
عمر بغــــرور: يابنى دى اقل حاجه عندى
مازن من وراه: على اساس البيه هو اللى نفذ انت كنت ريس علينا شيل يابنى حط ياد
ضحك الكل عليه
يزن: احنا دايما مظلومين من الكبـ.ـار يا ريس
مازن: عندك حق والله، ربنا ع الظالم
ضحك محمد وعمر عليهم.
منصور: عمر، اطلع هات اختك من فوق وانزل، الماذون وصل
طلع عمر يجيب عائشة من فوق ووقف تحت مازن ويزن نظموا الدنيا عشان اما تنزل عائشة.
مسكها عمر من ايدها ونزل بعد ما أثنى على جمالها طبعا كالعادة
==========
نزلت عائشة واتفاجات بجمال التزيين كان المكان كله عبـ.ـاره عن بلالين ع الارض مرصوص بطريقة جميلة، ودلايات على شكل فراشات الوان نازله من السقف اللى متغطى ببلالين برضو وبما ان الجو شتا فكان مساعد انهم ميحسوش بالحر.
مكان قعدة عائشة ومحمد الكراسى كانت عبـ.ـاره عن ورد ابيض فايحة منه ريحة الياسمين والترابيزة قدامهم كانت دانتيل بيبى بلو ومتحاوطة بالورد الابيض.
انبهرت عائشة من جمال التفاصيل وان كل حاجه نفسها فيها اتعملت بطريقه احسن ما اتمنت كمان، عيونها دmعت وحـ.ـضـ.ـنت عمر اوى
عائشة: ربنا يديمك فى حياتى يا ابيه عمر
عمر وهو بيشـ.ـدد على حـ.ـضـ.ـنها وبيبـ.ـو.سها من دmاغها: ويديمك يا روح عمر، وانا عندى. كام عائشة عشان اعمل كل ده؟
مازن قرب منهم: وانا يعنى ابن البطة السودا مانا كمان تعبت زيه
ضحكت عائشة وحـ.ـضـ.ـنت مازن كمان وشكرته، خدوها هما الاتنين وودوها لحد الترابيزه اللى كتب الكتاب هيتكتب عليها.
محمد كان طول الوقت باصص عليها وعلى حركاتها وابتسامتها وحـ.ـضـ.ـنها لاخواتها وفرحتها بكل اللى عاملينه ليها حتى لو كان بسيط، فرحت زي العيال الصغيرة بالظبط.، واتامل فستانها اللى كان باللون الابيض وفيه فراشات صغيرة باللون الازرق وخمار ازرق وعليه طوق ورد أبيض.
محمد فى نفسه: ربنا يقدرنى واحافظ على فرحتك دى وابتسامتك
جات مريم وريم وسلموا على عائشة وقعدوا مكانهم ونور فضلت واقفه جنب عائشة مسابتهاش لحظة.
وعمر اللى عيونه طلعت قلوب اما شاف نور بفستانها الهادى وحجابها.
=================
بعد ما الكل قعد مكانه قعد حمزه قدام منصور
حمزة: احم، حج منصور، يسعدنى ويشرفنى انى اطلب منك ايد بـ.ـنتك عائشة لابنى محمد على سنة الله ورسوله، مع وعد منى انها هتبقى معززة مكرمة فى بيتنا زى ما كانت فى بيتك واكتر واحنا تحت امركم فى اى طلبات عايزينها.
منصور بابتسامه: احنا بنشترى راجـ.ـل لبـ.ـنتنا، والمهم عندى انه يحافظ عليها ويبرها ويبقى مصدر أمان دايم ليها، ويتقى ربنا فيها ومتجيش بـ.ـنتى فى يوم تشتكيلى منه، ينفذ وصية الرسول صلى الله عليه وسلم لما قال ( رفقا بالقوارير) ، والامور التانيه يا حج حمزة احنا مش هنختلف عليها.
اتكلم محمد المرادى: متخفش عليها يا عمى عائشة هتبقى فى عيونى، ولو يوم حصل وجات اشتكتلك منى انا بنفسى هقولك اللى تحكم بيه انا راضى ايا كان هو ايه، بس عايزك تطمن ان مستحيل تيجى ولا تشتكى منى، لانها هتكون فى عيونى وفى قلبى يا عمى.
فرحت عائشة بالكلام اللى محمد قاله ولو كان عندها 1 ف الميه قلق من ناحيته فتقدر تقول دلوقتى انها اطمنت ليه اكتر من الاول.
عدى حوالى نص ساعة ومع اخر دقة فيها كانت كلمة المأذون الشهيرة ( بـ.ـارك الله لكما وبـ.ـارك عليكما وجمع بينكما فى خير) بترن فى المكان مع صوت الزغاريت اللى طلع من سحر ومريم.
بـ.ـاركوا الكل ليهم وقعد محمد جنب عائشة ومسك ايدها وقال: مبـ.ـارك يا عائشة، مبـ.ـارك عليا وجودك فى حياتى.
عائشة بخجل: الله يبـ.ـارك فيك يا حضرة الظابط.
محمد بمرح: بقى فيه واحدة تقول لجوزها حضرة الظابط والله عيب عليا
عائشة بضحك: طيب اقولك ايه
محمد: يعنى ياسيادة العقيد كده تليق شوية
ضحكت عائشة وسرح محمد فى ضحكتها وقال:( تُشبِهُ البدر فى تمامه عنـ.ـد.ما تضحكُ، وكأنها تقول له ها أنا أجملُ، أيا نجومِ العالمِ اجتموا وانظروا ها هو القمرُ ذو الوجه الحيي الظاهرِ).
فضلت عائشة ساكتة وهى بصاله قوى وكأنها اول مرة تكتشف شكله فضلت تتأمل فيه وف كل كلمة بيقولها.
محمد بغمزة: خلاص يا ست الكل طالما سكتى يبقى اتثبتى.
عائشة بصدmة: ايه ده… دى
محمد بابتسامة: رواية تعافيت بك عارف
عائشة: بتحت القراءة شكلك.
محمد: جدااااا، بحب اقرا كتب وروايات والجمل اللى تشـ.ـدنى يا احفظها يا اكتبها لحد ما اقولها لمراتى وادينى اهو استفتحت بياسين الشيخ.
عائشة بانـ.ـد.ماج: احلى استفتاح ده ولا ايه
محمد بضحك: انا قولت كده برضو، انا مش مصدق بجد انك معايا وانا ماسك ايدى.
عائشة: ليه يعنى، ماحنا كلنا عارفين انه جواز عشان تحمينى ف ايه اللى مش هيخليك تصدق
محمد: احم، عندك حق، بس هو مش زى مانتى فاهمه
عائشة: ازاى؟!
محمد: هفهمك كل حاجة لما نكون لوحدنا.
قطع كلامهم نور وهى جايبه الصينيه اللى عليها الدبل والخاتم وانسيال عائشة، وقدmتهم هى وريم ولبسهم محمد لعائشة وباس ايدها.
محمد: مبـ.ـارك عليكى انا.
عائشة بضحك: الله يبـ.ـارك فيك
ضحكت ريم ونور عليهم وسابوهم وراحوا قعدوا مكانهم
==========
عمر: بابا متجوزنى واكسب فيا ثواب
منصور: يا سلام شاور يا عم عمر واحنا عنينا ليك
عمر: يبقى جهز نفسك لزياره لبيت كده قريب
منصور: مين؟!
بص عمر علي. نور وفهم منصور وحـ.ـضـ.ـنه وهو فرحان بابنه وباختياره
=============
الضو: نعم يا روح أمك، انتى فاكرة تقوليلى دلوقتى انها بتتجوز؟
اعتماد: يا بيه والله امبـ.ـارح قالت مش هتجوزه، ودلوقتى سبتهم فى بيتهم بيجهزوا لكتب كتابها.
الضو: مانتى قاعده عند امك م الصبح مكلمتنيش ليه على المحمول وقولتيلى
اعتماد: امى كانت تعبانه وانا رنيتلك كذا مرة وانت مردتش
الضو: غورى من وشى تلاقيهم كتبوا وخلصوا غووورى
ورماها برة المكان بقسوة وفضل يفكر ازاى البت اللى هيمـ.ـو.ت عليها تتجوز كده.
الضو: لااا دانا لازم اظهرلها والمرادى انقح من الاول، بقى انا الضو تسيبنى وتروح لواد تانى مااااااااااااشى يا ست عيشة ماااشى.
=============
فى بيت عائشة.
بعد مشى الناس كانوا قاعدين العيلتين مع بعض بيتعشوا ومحمد وعائشة واخدين جنب لوحدهم بيتكلموا وياكلوا.
محمد: على فكرة لو عايزه تدخلى امتحاناتك انا معنديش مانع وهوفرليكى الحمايه الكامله
عائشة بفرحة: بجد يا محمد يعنى ينفع
محمد بهيام: طبعا يا روح محمد ينفع
اتكسفت عائشة وقعد مازن بينهم
مازن: عم النحنوح خف شوية دى اختى.
محمد وهو بيرفع الدبلة: وحياة امى ومراتى
مازن: برضو اتلم.
عمر وهو بيقعد معاهم: اتلم يا مازن مش كده
محمد وهو بيحط ايده على خده: ها وايه كمان
عمر وهو بياكل: مالك يا محمد يا حبيبى متضايق من حاجه؟
محمد: لا ابدا وانا هتضايق من ايه، قاعد مع مراتى واتنين زى الفرقع لوز نطوا معانا
مازن وهو بياخد اخر صباع ورق عنب: اختى يا جدع الاه.
عائشة بعبوس: مازن انت خلصت ورق العنب بتاعى
مازن بتفاجؤ: ايه ده هو خلص؟
عائشة: حـ.ـر.ام عليك يا مازن انا مكلتش من امبـ.ـارح ومصدقت ماما عملتهولى
عمر: قوم يا جزمة هات لاختك طبق
مازن باحراج: احم مانا خلصت اللى ع السفرة عشان كده جيت ليهم.
بصتله عائشة بصدmة ومحمد كذلك، مسك محمد ايد عائشة وقومها من جنب مازن وهو بيقول: تعالى يا حبيبتى معايا انا مش مستغنى عن ايد ولا رجل جنب الدرفيل ده
مازن: قصدك ايه بقى يا ستاذ محمد.
محمد: براحتك يا كوتش طبعا، انا عايز مراتى ف كلمة بس
وخد عائشة وطلع يجرى للجنينه وعائشة بتضحك.
محمد: فلتنا منهم، فلتنا منهم الحمد لله
قعدت عائشة على الارض
عائشة: مش قادرة والله، بطنى هتمـ.ـو.تنى.
قعد محمد قصادها ومسك ايدها: سلامتك
عائشة: الله يسلمك.
محمد وهو بيبص فى عيونها: مالك؟ فيه اسألة كتير فى عيونك.
اخدت عائشة نفس طويل.
وقالت: عايزة افهم كل حاجة واعرف عنك كل حاجه.
محمد: بصى يا ستى، انا عندى 30 سنة يعنى عمر اخوكى اكبر منى ب 3 سنين وانا اكبر من مازن بسنة، شغلى طبعا انتى عارفاه، بحب شغلى جدا فوق ما تتخيلى، حافظ القرآن الحمد لله وبصلى دايما حتى قيام الليل، وليا ورد من القرآن بليل وبالصبح، بحب القهوة جدا وساعات بحب اسمع ام كلثوم وعبد الحليم وفيروز، شغلى كان فى القاهره بس احنا اصلا من اسكندرية، اتنقلت هنا من شهرين واول مهمة اتكلفت بيها هى مراقبتك، اخدت شهرين اراقبك فى صمت واحميكى، بس تلقائى لقيت نفسى بتشـ.ـد ليكى، بتشـ.ـد للبـ.ـنت اللى بتمشى بأدب فى الشارع، اتشـ.ـديت للبسك وهدوئك وحيائك، عارفة مرة شوفتك وانتى ماشية راجعة من الكلية وعلى اول الشارع كان فيه بنوتة واقفة تعيط عشان مش عارفة تروح، خدتيها وقعدتوا على البحر وجبتيلها تاكل واشتريتيلها كاندى وحلويات واخدتيها وروحتى لوالدك الوكالة عشان يشوف فين اهلها وفضلتى معاها لحد ما والدتها جات اخدتها وحـ.ـضـ.ـنتيها ومشيت، شوفت فرحتك وانتى مروحة فى يوم من الكلية والمطر نزل عليكى وبقيتى ماشية وفاتحه ايدك عليها، وصحبتك تقولك يا بت اجرى وانتى تقوليلها اللى بيخاف من المطر جبان وميعرفش قيمتها.
حبيت كل حاجه فيكى وكل تفصيله قضيتها معاكى، اما جالى اوامر انى اعرفكم انك فى خطر، لقيت نفسى بفكر ان دى احسن فرصة اتجوزك فيها، ووقتها عرضت الموضوع على بابا ووافق لانى بحكيله كل حاجه عنك من اول يوم قابلتك فيها لدلوقتى، وبس كده يا ستى.
عائشة كانت بتسمعه وعيونها بتلمع بفرحة، كأنها مش مصدقة انها اتحبت بالطريقة دى، مش مصدقة انها اتحبت بالطريقه اللى تستاهلها من شخص خاف عليها من نظره حتى ومع اول فرصه جرى وطلبها فى الحلال.
محمد شاف سرحانها وعيونها اللى بتلمع وبمنتهى الهدوء شـ.ـدها لحـ.ـضـ.ـنه وكأن قلبه مصدق انها خلاص جنبه.
==============
جوه عمر استأذن والده انه يوصل نور لبيتها
ركبت نور العربية وعمر ركب وساق متجه لبيتها
عمر: عقبالك
نور: احم، شكرا يا باشمهندس وعقبالك انت كمان
عمر بغمزة: قريب ان شآء الله
اتكسفت نور وبصت من شباك العربية
عمر: احم، انا بقول طالما اطمنت على عائشة آن الأوان اطمن على نفسى، ولا ايه
نور: مش فاهمه
عمر بهدوء: نور، انا هجيب ابويا كمان يومين واجى اتقدmلك، جهزى نفسك بقى
نور حست ان الاكسجين خلص من حواليها ومش قادره تتنفس من خجلها
عمر: اهدى كده، انا مقولتش حاجه انا بس عايز اعرف اخد الخطوة دى ولا انتى مش متقبلاها
نور: احم، ت تشرف يا باشمهندس
حمدت ربنا ان عمر كان وقف قدام بيتهم ونزلت جرى على فوق فتحتلها والدتها ودخلت نور على اوضتها.
==============
الضو: مشيوا من عندهم؟
♕: اه يا بيه، وجبتلك المعلومـ.ـا.ت عن العريس
الضو: اشجينى
♕: العريس اسمه محمد حمزة العزايزى، شغال مهندس معمارى صاحب عمر اخوها، وشافها كذا مرة وجه اتقدm وكتبوا الكتاب انهارده.
الضو: وماله، نديها يومين تفرح بيهم، بس اللى ميزعلش بعد كده على ننوس عين امه او حتى عليها هى.
وابتسم بشر كبير.
==========
رجع محمد البيت وغير هدومه وهو بيفتكر عائشة بعد ما جريت على فوق وهى مكثوفا بعد ما حـ.ـضـ.ـنها.
ابتسم وهو بيعيد تفاصيلها وتفاصيل اليوم كامل من اوله لاخره، واتوضى وصلى ركعتين شكر لله.، ونام.
===========
عند عائشة
غيرت هدومها وكلمت نور وحكتلها نور عل. اللى حصل وفرحت عائشة ان واخيرا عمر اخوها اتلحلح على رأى نور، قفلت معاها وقامت صلت وراحت ع السرير عشان تنام وهى بتفكر فى محمد وكلامه واعترافه ليها بحبه وابتسامتها مش مفارقة وشها وهى بتتفرج على الدبلة فى ايديها.
قاطع شرودها مسدج على فونها فتحتها لقيتها من رقم غريب (برايفت) مكتوب فيها
(ألف مبروك يا عروسة افرحى واتهنى يومين عشان اللى جاى سواد على دmاغك ودmاغ الننوس اللى خدك).
دب الرعـ.ـب فى قلب عائشة وقفلت فونها وجريت على اوضه مازن وهى بتعيط
فتحلها مازن الباب وهو مخضوض
مازن: مالك يا عائشة؟ ايه اللى حصل
حـ.ـضـ.ـنته عائشة وهى بتقول: خلينى انام جنبك انا خايفة.
دخلها مازن لسريره وغطاها كويس وفضل حاضنها لحد ما راحت فى النوم وهو بيفكر مالها وايه اللى جرالها؟.
التعليقات