رواية بيت المجانين الفصل العاشر 10 بقلم دعاء عادل
الحلقة العاشرة
خالد قاعد متربع على السرير وعامل يتحرك لـ قدام ووراه فى توتر وعلى وبوسى قاعدين جنبه :
على : ما تهمد بقى خيلتنا
خالد : امى هتقعد معايا يومين بحالهم يالهوى
على : يابنى دى مامتك عيب كده هى صح مرعبه وشبه استفان روستى ودخلت كده هجم علينا زى الهكسوس بس بردو اسمها مامتك عيب عيب
خالد : اهئ اهئ مهى المشكله انها امى اهئ
بوسى : خالد هو انت بتخاف منها كده ليه ؟
خالد : هههه بخاف منها كده ليه ههههه هههههههه اهئ اهئ اهئ , زمان فى بيتنا كان عندنا برطمان مخلل وانا كنت صغير بلعب خبط البرطمان وقع اتكسر عارفين عملت فيا ايه
على وبوسى : ايه ؟!
خالد : جابت حبل وربطت ايدى ورجلى ودخلتنى فى دولاب الهدوم زى شكارة الرز الفلاحى وقفلت عليا ساعتين بحالهم وقالتلى دى عقابك عشان تبطل تنطيط
على : هاااار اسود
خالد : لا دى على كده حاجة بسيطه يا جماعه انا امى استاذه فى التعذيب كان المفروض يشغلوها فى معتقل جوانتانامو وانتو تقولولى خاف منها ليه غطونى وصوتو غطونى وصوتو
بوسى : يالهوووووووى
خالد بفزع : ايييييه فى ايه
بوسى : مش انت ال قولت صوتو
_____________________
فى الصاله ماهر قاعد مع أم خالد :
ماهر : لازم فى اليومين اللى حضرتك قعده فيهم مع خالد تحاولى تعامليه معامله خاصه جدا زى ما فهمتك
أم خالد بغرور : هو انت هتعلمنى اتعامل مع ابنى ازاى
ماهر : يا فندم ابن حضرتك دلوقتى مريض وانا الدكتور بتاعه وعارف انا بقولك ايه انا وفقت انك تقعدى معاه اليومين دول عشان يمكن وجودك معاه يحسن من حالته
أم خالد : اممم فعلا هو لازم يتحسن شويه
ماهر فى سره : يامه ايه الوليه دى ربنا يستر
أم خالد : فين اوضتى ؟
ماهر : نعم !
أم خالد : اوضتى , الاوضه اللى هقعد فيها اليومين دول
ماهر : الحقيقه هو البيت تلات اوض بس ف حضرتك بقى تقعدى مع خالد فى اوضته
فى الوقت ده يكون خالد وعلى وبوسى جاين ويسمعو كلام ماهر مع أم خالد :
خالد : ايه لالالالا
ماهر : لا ايه انتو من امتى هنا
أم خالد بصوت عالى : انت بتزعق ليه يا ولد
خالد برتباك : اااا اصل اصل يا ماما حضرتك عارفه انا نومى وحش اوى ومش حلو خالص وحضرتك مش هترتاحى فى النومه جنبى يعنى
أم خالد : وغبى مين قالك انى هنام جنبك يا غبى
ماهر : احم
خالد : ههه الحمد لله قصدى يعنى امال حضرتك هتنام فين ؟
أم خالد : انا هنام فى اوضك وانت تشوفلك حته تنام فيها اقولك نام فى اوضت زميلك اللى جنبك ده
على : نعععععععم
أم خالد بنظره مرعبه : فى حاجه
على : هاا لا خالص
ماهر : طيب انا همشى بقى وهاجى اشوفكم بكره الصبح
يمشى ماهر والتلاته يبصو لبعض ويبصو لـ أم خالد :
أم خالد : خالد
خالد : ن نعم نعم يا ماما
أم خالد : انا عايزه انام شوية فين الاوضة
خالد : من هنا يا ماما اتفضلى
جميز : اووعاااا اووعااا اوعااااااا
أم خالد : ايه ده ايه الصوت ده هو فى عيال هنا
تروح بوسى تشيل جميز وتجيبه :
بوسى : ده جميز
أم خالد : جميز مين ان شاء الله ولد يا خالد
خالد : والمصحف ماابنى ده نونو صغير كان قدام باب البيت صعب علينا
أم خالد : امممم طب سكتوه انا مش بحب الدوشه
على : سكتيه يا بوسى دى ممكن تاكله
بوسى : اكتم يا جميز لا تاكلك
_____________________
تانى يوم :
على : ابو نومك ياخى كسرت ضهرى
خالد : معلش بقى يا علوه يومين ويعدو
تخرج أم خالد من الاوضه وتبصلهم :
أم خالد : ههه من امتى بتصحى بدرى يا فاشل
خالد : هى عليا ولا عليك
على : ده على اساس انها امى انا عليك طبعا
خالد : ما انا خلاص اتعلمت اصحى بدرى يا ماما
أم خالد : اممم فين الفطار
خالد : الفطار فين الفطار فين
على : اه الفطار فين يااا بوووسى
بوسى وهى نص نايمه : صباح الخير اااه
أم خالد : انتى يا بنت
بوسى تبص حواليها : انا
أم خالد : هو فى هنا بنت غيرك
على : لا بصراحه هو مفيش هنا بنات اصلا
بوسى : نعم
أم خالد : مش المفروض تصحى من بدرى وتحضرى الفطار وتشوفى وراكى ايه تعمليه
بوسى : انا ؟!
أم خالد : اه طبعا انتى بنات اخر زمن خايبه
على : هى اصلا مش بنات هى مدامات المدام مطلقه
أم خالد : كمان ااااه اكيد عشان كده اطلقت واحده خايبه متنفعش فى بيت ده ربنا ريح جوزك منك انا بكره البنات ال متعرفش تعمل حاجه فى حياتها غير النوم والاكل
بوسى : انا ؟!
خالد بخوف : ماما يعنى هو كده يعنى متهيألى حضرتك يعنى كده ميصحش وعيب كده
أم خالد : انت بتقول ايه يا ولد
خالد : انا مش بقول حاجة
أم خالد : انت بتقولى ايه اللى يصح وايه اللى ميصحش يا فاشل يا غبى يا حمار يالى مش نافع فى حاجة
بوسى من غير ما تحس : ايه الست المفتريه دى
أم خالد تبصلها : انتى قولتى ايه ؟!
خالد وعلى : ضيعت نفسها
تقرب أم خالد من بوسى يروح خالد وعلى كل واحد فيهم يجرى فى ناحية :
أم خالد بغضب : عيدى اللى قولتيه تانى كده
بوسى تبص شمال ويمين متلاقيش حد فى المكان غيرها :
بوسى : ابنك ده واطى وعايز يتربه
وقبل ما أم خالد ترد يدخل ماهر اول ما بوسى تشوفه تروح تجرى من قدام أم خالد :
ماهر : صباح الخير
اول ما خالد يسمع صوت ماهر يطلع من ورا الكنبه هو وعلى :
خالد : دكتور دكتور
ماهر : ايييه فى ايه على الصبح
خالد : دكتور لو سمحت انا مش عايز زيارات من حد ومش عايز حد يقعد معايا
أم خالد : اييييييييييه انت بتقول ايه يا زفت
خالد يستخبى ورا ماهر :
خالد برعب : قولت قولت اننن انى مش عايز حد يزرنى ولا يقعد معايا وووو وبصراحه انا عايزك تمشى
أم خالد : يا كلب يا قليل الادب دى طريقه تكلم بيها أمك بعد ما تعبت فى تربيتك
خالد : ووو وهى فين التربيه دى ده انتى ربيتى لى الرعب وكل شويه تقولى يا فاشل يا فاشل
ماهر : بس بس كفايه كده لو سمحتى يا فندم تتفضلى
أم خالد بزعيق : انت بتقول ايه انت كمان انت هتاخد على كلام الولد الغبى ده اللى مش عارف حتى مصلحته فين ولا عارف هو بيقول ايه ده طول عمره مش بيعرف يعمل حاجة فى حياته ابدا
ماهر : يا هانم الكلام ده غلط يتقال مينفعش كده
خالد يطلع من ورا ضهر ماهر :
خالد : انا ال غبى ومش بعرف اعمل حاجة ولا انتى ال عمرك ما قولتى لى على حاجة كويس مهما كنت اعمل كنتى تقولى وحش زفت خلتينى ادخل كلية الشرطه غصب عنى وانا مش بحبها كل حاجة كنت بكرها انتى كنتى بتخلينى اعملها غصب عنى كفاية ظلم بقى انا مش هفضل خايف اتكلم طول عمرى انا كبرت كبرت على كل حاجة كبرت على الخوف منك كبرت على الضرب والشتيمه ارحمينى بقى هتعملى فيا ايه اكتر من كده هتوصلينى فين اكتر من انك وصلتينى لمستشفى المجانين
ماهر بتأثر : اهدى يا خالد يا على يا بوسى خدو خالد وروحو اقعدو جوا
بوسى وعلى يخدو خالد ويمشو
____________________
قدام باب البيت وقف ماهر بيسلم على أم خالد وهى ماشيه :
ماهر : مع السلامه يا فندم
أم خالد : انا مش فاهمه ازاى الولد ده قدر يتكلم معايا كده ده انا ربيته احسن تربيه
ماهر : يا هانم احب اقولك انك تربية حضرتك كانت غلط عمر ما التربيه كانت بالضرب او بالزعيق او بتحطيم المشاعر مع الاسف كتير اوى بيفكرو ان دى التربيه الصح ميعرفوش ايه اللى ممكن تعمله الشده والقسوه وايه اللى ممكن توصل ليه فى الاخر .. بس بصراحه انا مبسوط اوى انك جيتى ومبسوط من الكلام ال قاله خالد كده هو بدء يتعالج فعلا وال حصل النهارده ده اول خطوه ليه على طريق العلاج
أم خالد : بس بس انا عندى ليك طلب يا دكتور
ماهر : اتفضلى
أم خالد : لما تبقى تتكلم مع خالد ابقى قوله انى ماكانش قصدى انى اعمل فيه كل ال هو قاله ده انا بس كنت عايزاه يطلع راجل محترم يمكن ربيته غلط بس ده من خوفى عليه وعلى مستقبله
ماهر : انا فاهم وعارف ده كويس .. مع السلامه يا هانم
أم خالد : مع السلامه
تمشى أم خالد ويوقف ماهر شويه باصص عليها :
ماهر : والله كويس فكرة المدير جات بفيدة بس يا ترى هتيجى بفيدة مع على وبوسى ولا هتيجى بكارثه
_____________________
على وبوسى قعدين كل شويه يبصو لبعض ويبصو لـ خالد اللى سرحان وكأنه مش معاهم :
على : هو ماله متنح كده ليه ؟
بوسى : تكون الصدمه لحست دماغه اكتر مهو ملحوس
على : خالد وله يا خالد رد علينا يالا
بوسى : خالد هو انت سمعنا ؟
خالد : امممم
على : امال مالك عامل شبه المساطيل كده
خالد : بفكر
على : يا نهار اسود ومش فايت الحقى
بوسى : ايه !!
على : خالد بيفكر
خالد : انا دخلت فى امى شمال صح
بوسى : شمال وبس
على : ههه ده انت تقريبا طلعت غل السنين كله
خالد : الله طب ما جامد اهو وكويس امال بتقولولى غبى وجبان ليه لا بقى ده انا من هنا ورايح افرد نفسى عليكم كده
على : تفرد نفسك على مين ياض
خالد : ايه يا علوه الواحد ميعرفش يهزر معاك
على : ايوه كده اتعدل
_____________________
بعد يومين :
بوسى قعده على الكنبه فى الصاله وشايله جميز بتلعب معاه تسمع الباب بيخبط تحط جميز على الكنبه وتقوم تفتح .. تلاقى واحد واقف قدامه باين عليه التوتر والقلق :
_ مساء الخير
بوسى : مساء النور
_ انا اسمى حسن عبد الحميد
بوسى : افندم حضرتك عايز ايه ؟
حسن : عايز ……….
التعليقات